ဖန်ပုလင်းများ၊ စက္ကူထုပ်ပိုးမှုတွင် မည်သည့်အဖျော်ယမကာကို မည်သည့်နည်းဖြင့်ထုပ်ပိုးသည်ဆိုသည့် လျှို့ဝှက်ချက်ရှိပါသလား။

အမှန်တကယ်တော့ အသုံးပြုတဲ့ ပစ္စည်းအမျိုးမျိုးအရ စျေးကွက်မှာ အဖျော်ယမကာထုပ်ပိုးမှုမှာ အဓိကအမျိုးအစားလေးမျိုးရှိပါတယ်- polyester ပုလင်း (PET)၊ သတ္တု၊ စက္ကူထုပ်ပိုးမှုနဲ့ ဖန်ပုလင်းတွေ၊ . မိသားစု၏ စျေးကွက်ဝေစုကို ရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် ဖန်ပုလင်းများသည် 30% ခန့်၊ PET သည် 30%, သတ္တုပါဝင်သည် 30%, နှင့် စက္ကူထုပ်ပိုးမှုမှာ 10% ခန့်ရှိသည်။

Glass သည် အဓိက မိသားစုလေးခုတွင် ရှေးအကျဆုံးဖြစ်ပြီး သက်တမ်းအရှည်ကြာဆုံး ထုပ်ပိုးသည့် ပစ္စည်းလည်းဖြစ်သည်။ 1980 နှင့် 1990 ခုနှစ်များတွင် ကျွန်ုပ်တို့သောက်ခဲ့သော ဆိုဒါ၊ ဘီယာနှင့် ရှန်ပိန်အားလုံးကို ဖန်ပုလင်းများဖြင့် ထုပ်ပိုးထားသည်ကို လူတိုင်းက အထင်ကြီးသင့်သည်။ ယခုအချိန်ထိ ဖန်ခွက်သည် ထုပ်ပိုးခြင်းလုပ်ငန်းတွင် အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်နေဆဲဖြစ်သည်။

ဖန်ခွက်များသည် အဆိပ်အတောက်ကင်းပြီး အရသာမရှိသည့်အပြင် ၎င်းတို့သည် ဖောက်ထွင်းမြင်ရသည့်ပုံပေါက်သောကြောင့် လူများကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ အကြောင်းအရာများကို မြင်နိုင်စေပြီး လူများကို အလှတရားကို ခံစားစေပါသည်။ ထို့အပြင် ၎င်းသည် ကောင်းမွန်သော အတားအဆီးဂုဏ်သတ္တိများရှိပြီး လေလုံသောကြောင့် အချိန်အကြာကြီးထားခဲ့ပြီးနောက် ပိုးမွှားများ ဖိတ်စင်သွားခြင်း သို့မဟုတ် ပိုးမွှားများဝင်ရောက်ခြင်းအတွက် စိုးရိမ်စရာမလိုပါ။ ထို့အပြင်၊ ၎င်းသည်စျေးမကြီးပါ၊ အကြိမ်များစွာသန့်ရှင်းရေးနှင့်ပိုးသတ်နိုင်သည်၊ အပူနှင့်ဖိအားကိုမကြောက်ပါ။ ၎င်းတွင် အားသာချက်များ ထောင်နှင့်ချီရှိသောကြောင့် အဖျော်ယမကာပြုလုပ်ရန် စားသောက်ကုန်ကုမ္ပဏီများက အသုံးပြုကြသည်။ အထူးသဖြင့် ဖိအားမြင့်ခြင်းကို မကြောက်ပါ၊ ဘီယာ၊ ဆိုဒါနှင့် ဖျော်ရည်ကဲ့သို့သော ကာဗွန်နိတ်အဖျော်ယမကာများအတွက် အလွန်သင့်လျော်ပါသည်။

သို့သော်လည်း ဖန်ထုပ်ပိုးမှုတွင် အားနည်းချက်အချို့ရှိသည်။ အဓိကပြဿနာမှာ ၎င်းတို့သည် လေးလံခြင်း၊ ကြွပ်ဆတ်ပြီး ကွဲရန်လွယ်ကူခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင်၊ ပုံစံအသစ်များ၊ အိုင်ကွန်များနှင့် အခြားဆင့်ပွားလုပ်ဆောင်မှုကို ပရင့်ထုတ်ရန် အဆင်မပြေသောကြောင့် လက်ရှိအသုံးပြုမှု လျော့နည်းလာပါသည်။ ယနေ့ခေတ်တွင် စူပါမားကတ်ကြီးများ၏ စင်များပေါ်တွင် ဖန်ဘူးများဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည့် အဖျော်ယမကာများကို အခြေခံအားဖြင့် မတွေ့ရတော့ပေ။ ကျောင်းများ၊ ဈေးဆိုင်ငယ်များ၊ စားဖိုဆောင်များနှင့် စားသောက်ဆိုင်ငယ်များကဲ့သို့သော စားသုံးမှုနည်းသောနေရာများတွင်သာ ဖန်ပုလင်းများတွင် ကာဗွန်နိတ်အဖျော်ယမကာများ၊ ဘီယာနှင့် ပဲနို့များကို တွေ့နိုင်ပါသည်။

1980 ခုနှစ်များတွင်၊ သတ္တုထုပ်ပိုးခြင်းစင်မြင့်ပေါ်တွင်ပေါ်လာခဲ့သည်။ သတ္တုစည်သွတ်ဘူးအဖျော်ယမကာများ ပေါ်ပေါက်လာခြင်းသည် လူတို့၏ လူနေမှုအဆင့်အတန်းကို မြှင့်တင်ပေးသည်။ လက်ရှိတွင် သတ္တုဗူးများကို နှစ်လွှာဗူးနှင့် သုံးပိုင်းသံဘူးဟူ၍ ခွဲခြားထားသည်။ ဗူးခွံသုံးခုအတွက် အသုံးပြုသည့်ပစ္စည်းများမှာ အများအားဖြင့် သံဖြူဖြင့်ပြုလုပ်ထားသော ပါးလွှာသောစတီးပြားများ (tinplate) ဖြစ်ပြီး နှစ်လွှာဗူးများတွင် အသုံးပြုသည့်ပစ္စည်းများမှာ အများအားဖြင့် အလူမီနီယမ်သတ္တုစပ်ပြားများဖြစ်သည်။ အလူမီနီယံဗူးခွံများသည် ပိုမိုကောင်းမွန်သော အလုံပိတ်နှင့် ductility ရှိပြီး အပူချိန်နည်းသော ဖြည့်သွင်းရန်အတွက်လည်း သင့်လျော်သောကြောင့် ၎င်းတို့သည် ကာဗွန်နိတ်အဖျော်ယမကာများ၊ ဘီယာ စသည်တို့ကဲ့သို့ ဓာတ်ငွေ့ထွက်ရှိသော အဖျော်ယမကာများအတွက် ပိုမိုသင့်လျော်ပါသည်။

လက်ရှိတွင် အလူမီနီယမ်ဗူးများကို ဈေးကွက်တွင် သံဗူးများထက် ပိုမိုတွင်ကျယ်စွာ အသုံးပြုလာပါသည်။ သင်မြင်နိုင်သော စည်သွတ်ဘူးများထဲတွင် အားလုံးနီးပါးကို အလူမီနီယမ်ဗူးများဖြင့် ထုပ်ပိုးထားသည်။

သတ္တုဗူးများ၏ အားသာချက်များစွာရှိသည်။ ကွဲရလွယ်ကူခြင်း၊ သယ်ဆောင်ရလွယ်ကူခြင်း၊ မြင့်မားသောအပူချိန်နှင့် ဖိအားမြင့်ခြင်းနှင့် လေထုစိုထိုင်းဆပြောင်းလဲမှုတို့ကို မကြောက်ဘဲ အန္တရာယ်ရှိသော အရာများတိုက်စားခံရမည်ကို မကြောက်ပါ။ ၎င်းတွင် အလွန်ကောင်းမွန်သော အတားအဆီး ဂုဏ်သတ္တိများ၊ အလင်းနှင့် ဓာတ်ငွေ့များကို ခွဲထုတ်ခြင်း၊ လေဝင်ခြင်းမှ ဓာတ်တိုးခြင်း တုံ့ပြန်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပြီး အဖျော်ယမကာများကို အချိန်ကြာကြာ ထိန်းသိမ်းထားနိုင်သည်။

ထို့အပြင်၊ သတ္တုဘူး၏မျက်နှာပြင်ကို ကောင်းမွန်စွာ အလှဆင်ထားပြီး ပုံစံအမျိုးမျိုးနှင့် အရောင်များကို ရေးဆွဲရာတွင် အဆင်ပြေသည်။ ထို့ကြောင့် သတ္တုဗူးများတွင်ရှိသော အဖျော်ယမကာအများစုသည် အရောင်အသွေးစုံလင်ပြီး ပုံစံများမှာလည်း အလွန်ကြွယ်ဝပါသည်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ သတ္တုဗူးများသည် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ပိုမိုသဟဇာတဖြစ်သည့်အတွက် ပြန်လည်အသုံးပြုရန်နှင့် ပြန်လည်အသုံးပြုရန်အတွက် အဆင်ပြေပါသည်။

သို့သော်လည်း သတ္တုထုပ်ပိုးသည့် ကွန်တိန်နာများတွင် အားနည်းချက်များရှိသည်။ တစ်ဖက်တွင်၊ ၎င်းတို့သည် ဓာတုဗေဒ တည်ငြိမ်မှု ညံ့ဖျင်းပြီး အက်ဆစ်နှင့် အယ်ကာလီများကို ကြောက်ကြသည်။ အက်စစ်ဓာတ်မြင့်မားလွန်းခြင်း သို့မဟုတ် ပြင်းထန်လွန်းသော အယ်လ်ကာလီဓာတ်သည် သတ္တုကို ဖြည်းညင်းစွာ ပျက်စီးစေပါသည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ သတ္တုထုတ်ပိုးမှု၏အတွင်းပိုင်းအပေါ်ယံပိုင်းသည် အရည်အသွေးညံ့ဖျင်းခြင်း သို့မဟုတ် စံမမီပါက အဖျော်ယမကာ၏အရသာသည် ပြောင်းလဲသွားမည်ဖြစ်သည်။

အစောပိုင်းစက္ကူထုပ်ပိုးခြင်းကို ယေဘူယျအားဖြင့် ခိုင်မာအားကောင်းသော မူရင်းစက္ကူဘုတ်ပြားကို အသုံးပြုသည်။ သို့သော်လည်း စက္ကူသန့်သန့်ဖြင့် ထုပ်ပိုးသည့်ပစ္စည်းများသည် အဖျော်ယမကာများတွင် အသုံးပြုရန် ခက်ခဲသည်။ ယခုအသုံးပြုနေသော စက္ကူထုပ်ပိုးမှုသည် Tetra Pak၊ Combibloc နှင့် အခြားသော စက္ကူ-ပလပ်စတစ် ပေါင်းစပ်ထုပ်ပိုးသည့် ကွန်တိန်နာများကဲ့သို့သော စက္ကူပေါင်းစပ်ပစ္စည်းများ အားလုံးနီးပါးဖြစ်သည်။

ပေါင်းစပ်စက္ကူတွင်ရှိသော PE ဖလင် သို့မဟုတ် အလူမီနီယမ်သတ္တုပြားသည် အလင်းရောင်နှင့် လေကို ရှောင်ရှားနိုင်ပြီး အရသာကို ထိခိုက်မည်မဟုတ်သောကြောင့် နို့ချို၊ ဒိန်ချဉ်နှင့် နို့ထွက်အဖျော်ယမကာများကို ရေရှည်ထိန်းသိမ်းရန် ပိုသင့်တော်ပါသည်။ နှင့်ဖျော်ရည်များ။ Tetra Pak ခေါင်းအုံးများ၊ ပိုးသတ်စတုရန်းပုံသဏ္ဍာန်အုတ်များ စသည်တို့ပါဝင်သည်။

သို့သော်လည်း စက္ကူ-ပလပ်စတစ် ပေါင်းစပ်ကွန်တိန်နာများ၏ ဖိအားခံနိုင်ရည်နှင့် အကာအရံအတားအဆီးများသည် ဖန်ပုလင်းများ၊ သတ္တုဗူးများနှင့် ပလတ်စတစ်ပုံးများကဲ့သို့ ကောင်းမွန်မှုမရှိသည့်အတွက် ၎င်းတို့ကို အပူပေးပြီး ပိုးသတ်၍မရပါ။ ထို့ကြောင့် သိုလှောင်မှုလုပ်ငန်းစဉ်အတွင်း PE ဖလင်၏ ဓာတ်တိုးမှုကြောင့် ၎င်း၏အပူပိတ်ခြင်း စွမ်းဆောင်ရည်ကို လျှော့ချပေးမည် သို့မဟုတ် အတွန့်များနှင့် အခြားအကြောင်းများကြောင့် မညီမညာဖြစ်လာကာ ဖြည့်စွက်ပုံသွင်းစက်ကို အစာကျွေးရာတွင် အခက်အခဲဖြစ်စေသည်။