ဝိုင်၏ဘဝသံသရာကို မည်သို့နားလည်နိုင်မည်နည်း။

ဝိုင်ကောင်းကောင်းတစ်ပုလင်းရဲ့ အနံ့အရသာက ဘယ်တော့မှ မတည်မြဲပါဘူး၊ ပါတီပွဲတစ်ခုအတွင်းမှာတောင် အချိန်နဲ့အမျှ ပြောင်းလဲနေပါတယ်။ ဤအပြောင်းအလဲများကို စိတ်နှလုံးဖြင့် မြည်းစမ်းပြီး ဖမ်းစားခြင်းသည် စပျစ်ရည်ကို မြည်းစမ်းခြင်း၏ ပျော်ရွှင်မှုဖြစ်သည်။ ဒီနေ့တော့ စပျစ်ရည်ရဲ့ ဘဝစက်ဝန်းအကြောင်း ပြောပြချင်ပါတယ်။

ရင့်ကျက်သောဝိုင်ဈေးကွက်တွင် ဝိုင်သည် သက်တမ်းမတိုးဘဲ သောက်သုံးသည့်ကာလဖြစ်သည်။ လူတွေလိုပဲ၊ ဝိုင်မှာ ဘဝစက်ဝန်းရှိတယ်။ ၎င်း၏ဘဝသည် နို့စို့အရွယ်မှ လူငယ်ဘဝအထိ၊ စဉ်ဆက်မပြတ် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု၊ တဖြည်းဖြည်း ရင့်ကျက်မှုသို့ ရောက်ရှိပြီးနောက် တဖြည်းဖြည်း ဆုတ်ယုတ်လာကာ အသက်ကြီးလာကာ နောက်ဆုံးတွင် သေဆုံးခဲ့ရသည်။

ဝိုင်၏အသက်တာတွင်၊ ရနံ့၏ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်သည် ရာသီများပြောင်းခါနီးဖြစ်သည်။ ဝိုင်ငယ်များသည် နွေဦး၏ခြေရာများဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ဆီသို့ ရောက်လာကြပြီး နွေရာသီ၏တေးသံနှင့်အတူ ပိုကောင်းလာပါသည်။ ရင့်ကျက်မှုမှ ကျဆင်းလာချိန်အထိ၊ ချိုမြသောဝိုင်ရနံ့သည် ဆောင်းဦးရိတ်သိမ်းချိန်ကို အမှတ်ရနေကာ နောက်ဆုံးတွင် ဆောင်းရာသီသို့ ရောက်ရှိလာခြင်းဖြင့် ဘဝ၏အဆုံးသို့ ရောက်ရှိလာသည်။

ဘဝစက်ဝန်းသည် ကျွန်ုပ်တို့အား ဝိုင်၏သက်တမ်းနှင့် ၎င်း၏ရင့်ကျက်မှုကို အဆုံးအဖြတ်ပေးနိုင်သော နည်းလမ်းကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။
မတူညီသောဝိုင်များကြားတွင် ကွာခြားချက်များမှာ သိသာထင်ရှားပြီး အချို့ဝိုင်များသည် အသက် ၅ နှစ်တွင် ငယ်သေးသော်လည်း အချို့သော ဝိုင်များသည် အသက်အရွယ်တူနေပြီဖြစ်သည်။ လူများကဲ့သို့ပင် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝအခြေအနေအပေါ် သက်ရောက်မှုသည် မကြာခဏအသက်အရွယ်မဟုတ်သော်လည်း စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာဖြစ်သည်။

အလင်းဝိုင်နွေဦး
စိမ်းစိုသောအပင်ပေါက်များ၊ ပန်းများ၊ လတ်ဆတ်သောအသီးများ၊ ချဉ်သောအသီးများနှင့် သကြားလုံးများ၏ရနံ့များ။
prime wine နွေရာသီ

မြက်ပင်၏ရနံ့များ၊ ရုက္ခဗေဒ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များ၊ အသီးမှည့်များ၊ သစ်စေးပင်များ၊ လှော်ထားသော အစားအစာများနှင့် ရေနံကဲ့သို့သော သတ္တုဓာတ်များ။

သက်လတ်ပိုင်းဝိုင်ဆောင်းဦး
သစ်သီးခြောက်၊ သန့်စင်သော၊ ပျားရည်၊ ဘီစကွတ်၊ ချုံပုတ်၊ မှို၊ ဆေးရွက်ကြီး၊ သားရေ၊ သားမွေးနှင့် အခြားတိရစ္ဆာန်များ၏ အနံ့။
ခေတ်ဟောင်းဝိုင် ဆောင်းရာသီ

သကြားလုံး အသီးအနှံများ၊ တောငှက်များ၊ ကတိုး၊ ပယင်း၊ ထရက်ဖဲလ်၊ မြေကြီး၊ ပုပ်နေသော သစ်သီးများ၊ မှိုမှိုများ။ သက်တမ်းကုန်ဆုံးသွားသော ဝိုင်သည် မည်သည့်ရနံ့မှ မရှိနိုင်တော့ပါ။

အရာခပ်သိမ်း တက်လာသည်နှင့် ပြုတ်ကျသည့် ဥပဒေကို လိုက်နာပါက ၎င်း၏ဘဝ အဆင့်တိုင်းတွင် စပျစ်ရည် ထွန်းတောက်ရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။ ရင့်ကျက်ပြီးပြေပြစ်သောဆောင်းဦးရာသီအရသာကိုပြသသည့်ဝိုင်များသည် ငယ်ရွယ်စဉ်တွင် အလယ်အလတ်ဖြစ်ဖွယ်ရှိသည်။

စပျစ်ရည်ကိုမြည်းစမ်းပါ၊ ဘဝကိုခံစားပါ၊ ဉာဏ်ပညာကိုသန့်စင်ပါ။

ခေတ်မီသော အစ္စရေးသမိုင်းပညာရှင် Yuval Harari က "A Brief History of the Future" တွင် အသိပညာ = အတွေ့အကြုံ X sensitivity ဟုဆိုသည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ အသိပညာရှာဖွေရန်နည်းလမ်းသည် စုဆောင်းရန် အတွေ့အကြုံနှစ်ပေါင်းများစွာ လိုအပ်သည်၊ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် အာရုံခံနိုင်စွမ်းကို လေ့ကျင့်ရန် လိုအပ်သည်ဟု ဆိုသည်။ ဒီအတွေ့အကြုံတွေကို ကောင်းကောင်းနားလည်နိုင်တယ်။ အာရုံခံစားနိုင်စွမ်းသည် စာအုပ်ဖတ်ခြင်း သို့မဟုတ် မိန့်ခွန်းကို နားထောင်ခြင်းဖြင့် ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သော စိတ္တဇစွမ်းရည်တစ်ခု မဟုတ်သော်လည်း လက်တွေ့တွင် ရင့်ကျက်လာမည့် လက်တွေ့ကျသောစွမ်းရည်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဝိုင်ကို မြည်းစမ်းခြင်းသည် အာရုံခံနိုင်စွမ်းကို လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရန် နည်းလမ်းကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။
ဝိုင်လောကမှာ ရာနဲ့ချီတဲ့ ရနံ့တွေ ရှိပါတယ်၊ အကုန်လုံးက ခွဲခြားရလွယ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ ခွဲခြားသတ်မှတ်ရန်အတွက် ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များသည် လိမ္မော်သီး၊ အနီရောင်အသီး၊ အနက်ရောင်အသီးနှင့် အပူပိုင်းအသီးများအဖြစ် ပိုင်းခြားနိုင်သော သစ်သီးများကဲ့သို့သော အနံ့များကို ခွဲခြားပြီး ပြန်လည်ဖွဲ့စည်းသည်။

ဝိုင်ထဲက ရှုပ်ထွေးတဲ့ ရနံ့တွေကို ပိုတန်ဖိုးထားချင်ရင်၊ ဝိုင်ရဲ့ ဘဝသံသရာမှာ အပြောင်းအလဲတွေကို ခံစားချင်ရင်၊ ရနံ့တစ်ခုစီအတွက်၊ မင်းရဲ့အနံ့ကို ပြန်မှတ်မိဖို့ ကြိုးစားရမယ်၊ မမှတ်မိရင် အနံ့ခံရမယ်။ သင်ကိုယ်တိုင် ရာသီအလိုက် အသီးအနှံများနှင့် ပန်းအချို့ကို ဝယ်ပါ၊ သို့မဟုတ် ပန်းတစ်ပွင့်တည်းပါသော ရေမွှေးနံ့သာကို အနံ့ခံပါ၊ ချောကလက်တစ်တုံးကို ဝါးစားပါ သို့မဟုတ် တောထဲတွင် လမ်းလျှောက်ပါ။
ခေတ်မီပညာရေးစနစ်တည်ဆောက်မှုတွင် အရေးပါသောပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဖြစ်သည့် Wilhelm von Humboldt က ၁၉ ရာစုအစောပိုင်းတွင် ပြောကြားခဲ့သည့်အတိုင်း ဖြစ်တည်မှု၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ “ဘဝ၏အကျယ်ပြန့်ဆုံးသောအတွေ့အကြုံများမှ ဉာဏ်ပညာကို ထုတ်ယူရန်” ဖြစ်သည်။ သူဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “ဘဝတွင် အောင်နိုင်ရမည့် အထွတ်အထိပ်တစ်ခုသာ ရှိသည်—လူဖြစ်ရခြင်းကို တွေ့ကြုံခံစားရန် ကြိုးစားပါ။”
ဒါက ဝိုင်ချစ်သူတွေ ဝိုင်ကို စွဲလမ်းစေတဲ့ အကြောင်းရင်းပါ။